- wskazywać się
- [всказивачь шіê]
v.ndkвказуватися
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
wskazywać się
Look at other dictionaries:
rysować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, rysować sięsuje się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać być widocznym; ukazywać się w swoich konturach, odcinać się konturami, sylwetką od tła : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powoływać się – powołać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiąc, pisząc o czymś, wskazywać na coś (wypowiedzi, stwierdzenia, fakty, zdarzenia itp., które miały miejsce) w celu poparcia swojej racji, sprawy, uzasadnienia czegoś lub skłonienia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śpieszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}spieszyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając mało czasu, usiłować dotrzeć, zdążyć gdzieś (zwykle okazując gorączkowy, nerwowy pośpiech) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strasznie się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
późnić się — ndk VIa, późnić sięni się, późnić sięnił się reg. «o zegarku: wskazywać czas wcześniejszy, niż jest, iść zbyt wolno; spóźniać się» … Słownik języka polskiego
późnić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, późnić sięni się, reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} o zegarze: wskazywać godzinę wcześniejszą, niż jest w rzeczywistości; spóźniać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
śpieszyć — ndk VIb, śpieszyćszę, śpieszyćszysz, śpiesz, śpieszyćszył 1. książk. «iść, jechać, zdążać dokądś szybko, z pośpiechem; pośpieszać» Śpieszyć do pociągu. Śpieszyć do szkoły. 2. książk. «śpiesznie coś robić, zabierać się do czegoś z ochotą, kwapić… … Słownik języka polskiego
